Het lijkt nog zo dichtbij, half januari 2008. Tegelijkertijd is het zo ver weg.. Hoe je het went of keert: ik ben nu bijna twee maanden gestopt met de Roaccutane en tot op heden heb ik geen terugval gehad. Zelfs toen ik ongesteld was, bleven de puistjes uit. Is het tij dan eindelijk gekeerd?
Het was een zware strijd met vele bijwerkingen, maar achteraf gezien is alles meer dan waard geweest. Ik ben ongelooflijk blij dat ik Roaccutane heb gebruikt. Je kunt er niet omheen dat het een paardenmiddel is, het medicijn staat niets voor niets in de top drie van medicijnen met meeste bijwerkingen. Maar voor mij is het wel degelijk het laatste redmiddel geweest. Ik mag nog niet te vroeg juichen, straks ben ik weer terug bij af, maar tot op heden ben ik erg tevreden.
Sommige mensen vragen me of ik het anderen aanraad. Het is zo lastig om te zeggen. De werking van elk medicijn verschilt per persoon. Zo kreeg ik een redelijke uitbraak na twee maanden. Anderen hebben nooit last gehad van een uitbraak. Bij mij werkte de roa pas na vijf maanden, bij anderen werkt het na twee maanden al. Al met al zou ik het anderen zeker aanraden. Het is even doorbijten, maar het resultaat is er – en de kans dat het resultaat blijvend is, is stukken hoger dan wanneer je bijvoorbeeld antibiotica gebruikt.